zondag 10 januari 2016

Verslag, korte verhalen - Dat we het misschien weer konden vergeten - Maartje Wortel

Dat we het misschien weer konden vergeten

Maartje Wortel

Mijn belangrijkste vragen:

-Wat is er gebeurd waardoor ze verhuisd zijn en niet meer over kinderen kunnen praten?
-Hoe is het kinderlijkje in het water terecht gekomen?

In ons gesprek hebben we meerdere antwoorden besproken, eigenlijk zou de discussie nooit kunnen eindigen, omdat niemand het antwoord heeft. 

Op de eerste vraag hebben wij de volgende mogelijkheden besproken:

Bij het lezen van het verhaal dacht ik zelf dat ze wellicht in het huis waar ze eerst woonden een kind hebben gekregen/willen krijgen en dat dit niet mogelijk was. Ook hebben we het er in ons gesprek over gehad dat de vrouw een miskraam zou kunnen hebben gehad. Een andere optie zou zijn dat ze wel daadwerkelijk een kind hebben gekregen, maar dat het verongelukt of ontvoerd is. Hierdoor hebben ze waarschijnlijk een nieuwe start willen maken en zijn daarom verhuisd. Ook zou er iets met zijn vrouw gebeurd kunnen zijn waardoor ze geen kinderen meer kan krijgen.
De tweede vraag was helemaal een vraag waar tal van antwoorden mogelijk zijn. In het verhaal wordt geschreven over mensen die zich in het water gooien, dus hebben we het erover gehad dat het zelfmoord zou kunnen zijn geweest, echter, het leek ons voor een klein kind geen logische verklaring. Het kind zou wel bij de waterkant gespeeld kunnen hebben en in het water gevallen zijn of van een boot. Een andere mogelijkheid is dat het kind slachtoffer is geworden van een misdrijf, of zelfs een familiedrama.

Het lijkt mij het meest logisch dat er iets met hun kind gebeurd is, in het verhaal staat: “Een paar jaar geleden hadden we elkaar beloofd om nooit meer over kinderen te praten. We waren naar de andere kan van de stad verhuisd en dat was het.” Hierdoor lijkt het alsof er iets verschrikkelijks gebeurd is (het verliezen van een kind) waar ze niet meer over willen praten. Je verhuist niet zomaar, ze hebben waarschijnlijk de plek waar ze met het kind gewoond hebben niet meer aan kunnen zien.
De meest logische verklaring voor het feit dat het meisje in het water beland is, lijkt mij dat ze door een misdrijf om het leven gekomen is en in het water gedumpt is. Als ze in het water gevallen was, was ze waarschijnlijk al lang gevonden omdat ze dan zouden hebben geweten waar ze ongeveer te water geraakt zou zijn. In het verhaal staat: “Haar lichaam was opgezwollen en haar neus was verdwenen, weggevaagd door de bodem van het IJ.” Het lijkt erop dat ze al lang daar gelegen heeft, misschien is ze wel vermist geweest en heeft de politie dus niet in het water gezocht.

Ondanks dat het een verhaal van nog geen 4 bladzijden is, vind ik het een erg duidelijk geschreven verhaal, wat veel vragen bij me oproept. Je blijft erg alert omdat er in hele korte tijd veel informatie gegeven wordt, alleen krijg je maar een deel van de informatie, waardoor je enkel op je vermoedens af gaat. In gedachte maak je het verhaal veel groter dan het daadwerkelijk is.

Het gesprek dat wij gehad hebben is goed verlopen, ik verwachtte dat we allemaal min of meer dezelfde antwoorden zouden hebben, maar soms bleek dat iemand een hele andere kijk op het verhaal had. Daar leer je best veel van. Het was dus zeker nuttig om over de vragen en het verhaal te discussiƫren.